Koncepcja pracy

I. MISJA I WIZJA SZKOŁY

Szkoła „mocą swego posłannictwa kształtuje (...) władze umysłowe,
rozwija zdolności wydawania prawidłowych sądów,
wprowadza w dziedzictwo kultury wytworzonej przez przeszłe pokolenia,
kształci zmysł wartości, przygotowuje do życia zawodowego,
sprzyja dyspozycjom do wzajemnego zrozumienia się,
stwarzając przyjazne współżycie wśród wychowanków różniących się
charakterem czy pochodzeniem”. ^[1]

Szkoła przez swą działalność zmierza do realizowania treści wychowawczych zabiega o to, aby uczniowie byli dobrze przygotowani do dalszej nauki i życia we współczesnym świecie. Społeczność szkolna troszczy się o klimat życzliwości i bezpieczeństwa oraz promuje zdrowy styl życia. Szkoła dba również o ukształtowanie człowieka wrażliwego, szlachetnego, gotowego stawać na progu swej dorosłości, jako człowiek żyjący w prawdzie, samodzielności i odpowiedzialności za życie i zdrowie.

Całą społeczność szkolną powinna cechować życzliwość i wzajemny szacunek wyrażony poprzez kulturę osobistą uczniów, nauczycieli i rodziców. Każdy uczeń ma możliwość rozwijać swoje zainteresowania, korzystać z oferty zajęć pozalekcyjnych, być aktywnym, a przede wszystkim dbać o relacje z drugim człowiekiem. Kadra pedagogiczna wspiera indywidualny rozwój ucznia, uczy samodzielnego rozwiązywania problemów, wiary w własne możliwości, pomaga również w odkrywaniu autorytetów, za którymi warto podążać.

Nauczyciele – wychowawcy w swojej pracy dydaktyczno- wychowawczej wspierają w tym zakresie obowiązki rodziców i zmierzają do tego, aby uczniowie znajdowali w szkole środowisko wszechstronnego rozwoju osobistego.

II. WZORZEC ABSOLWENTA KATOLICKIEGO LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO I KATOLICKIEGO GIMNAZJUM W CIESZYNIE

„Wy jesteście przyszłością świata,
wy jesteście nadzieją Kościoła.
Wy jesteście moją nadzieją.”^{^[2]}

Poprzez pracę wychowawczą dążymy do tego, aby absolwent Katolickiego Gimnazjum im. św. Melchiora Grodzieckiego był człowiekiem:

odróżniającym dobro od zła,
odpowiedzialnym, prawdomównym i szczerym,
mającym poczucie własnej wartości,
dobrze wykształconym i posiadającym usystematyzowaną wiedzę ogólną,
posiadającym wizję własnej przyszłości,
posiadającym umiejętności dalszego samokształcenia i samowychowania oraz korzystania ze wszystkich dostępnych źródeł informacji,
samodzielnie myślącym, ciekawym świata, aktywnym,
prezentującym wysoki poziom kultury osobistej, godnie reprezentującym rodzinę, szkołę i ojczyznę,
w miarę możliwości uczestniczącym w życiu kulturalnym i społecznym regionu,
wrażliwym na piękno otaczającego świata,
wykazującym się samodyscypliną,
obowiązkowym, systematycznym, punktualnym, kulturalnym, życzliwym, koleżeńskim, taktownym
umiejętnie rozwiązującym problemy i konflikty,
tolerancyjnym, okazującym szacunek innym osobom,
odpowiedzialnym za własne zadania i ich rzetelne wykonywanie,
posiadającym umiejętności interpersonalne: współpraca z innymi, komunikatywność, życzliwość, otwartość na potrzeby innych,
mającym twórczy i krytyczny stosunek do rzeczywistości,
dbającym o zdrowie własne i innych.

III. ZADANIA UCZNIA

"Musicie od siebie wymagać,
choćby inni od Was nie wymagali".^{^[3]}

Uczeń Katolickiego Gimnazjum im. św. Melchiora Grodzieckiego w Cieszynie:

potrafi rozróżnić dobro od zła i rozumie konieczność dokonywania dobrych życiowych wyborów;
docenia wartość życia według zasad Dekalogu i potrzebę jednoznacznej postawy etycznej i moralnej;
zna zasady radzenia sobie w sytuacjach trudnych;
jest wolny od jakichkolwiek uzależnień (papierosy, alkohol, narkotyki);
rozumie konieczność unikania kontaktu ze środowiskami mogącymi stanowić dla niego zagrożenie;
wie, do kogo i w jaki sposób może się zwrócić w sytuacji trudnej (rodzice, pedagog szkolny, wychowawca, ksiądz, poradnie, organizacje pomocowe);
zna i stosuje zwroty grzecznościowe w kontaktach z osobami dorosłymi i rówieśnikami.
nie używa wulgarnych słów, jest taktowny i uprzejmy wobec innych;
okazuje innym szacunek;
rozumie potrzebę podejmowania działalności społecznej, w miarę potrzeby angażuje się w organizowane akcje, zwłaszcza w szkole i w regionie; sam staje się ich inicjatorem;
potrafi zorganizować sobie warsztat pracy ucznia, rozumie potrzebę poszerzania horyzontów, zdobywania wiedzy, jest systematyczny, obowiązkowy i stara się w miarę własnych możliwości i zdolności dążyć do właściwego rozwijania zainteresowań i talentów;
utożsamia się ze szkołą, jej pracownikami, dba zarówno o dobre imię szkoły, jak i o jej bazę materialną (nie niszczy);
czuje się odpowiedzialny za innych (organizuje np. pomoc koleżeńską);
właściwie rozumie konieczność coraz pełniejszego zaangażowania się w życie regionu i kraju, jest patriotą, ale równocześnie człowiekiem otwartym na problemy Europy i świata.

IV. ZADANIA WYCHOWAWCÓW I NAUCZYCIELI

„Drodzy nauczyciele (…) młodzi was potrzebują.
Oni poszukują wzorców, które byłyby dla nich punktem odniesienia.
Oni oczekują odpowiedzi na wiele zasadniczych pytań,
które nurtują ich umysły i serca,
a nade wszystko domagają się od was przykładu życia”.^{^[4]}

Nauczyciel - wychowawca powinien:

szanować ucznia, jego wolność i niepowtarzalność;
w sposób przemyślany i planowy kierować procesem zdobywania wiedzy przez ucznia;
odnosić się do ucznia z życzliwością i wyrozumiałością, ale równocześnie być wobec niego wymagającym i konkretnym;
starać się towarzyszyć wychowankowi w dokonywaniu przez niego wyborów życiowych, proponując najlepsze rozwiązania, stale podkreślając konieczność dążenia do prawdy i dobra;
inspirować uczniów do poznawania siebie nawzajem;
uczyć odpowiedzialności za drugiego człowieka, akceptacji, otwartości wobec innych ludzi;
uwrażliwiać na potrzeby innych osób, uczyć szacunku i życzliwości;
kształtować u wychowanka postawę szacunku wobec rodziców;
dbać o uściślenie więzi wychowanka z domem rodzinnym;
zwracać uwagę na postawę ucznia wobec szkoły (lojalność, zaufanie, godne reprezentowanie szkoły na zewnątrz, w środowisku);
uczestniczyć razem z uczniami w życiu Kościoła, zwłaszcza Kościoła lokalnego;
uczestniczyć, razem z uczniami, w życiu społeczności lokalnej (miasta, powiatu);
uczyć patriotyzmu, podtrzymywania obyczajów narodowych, wyjaśniać ich sens, uczyć odpowiedzialności za naród, państwo;
przekazywać wiedzę o świecie, uczyć postawy tolerancji i zrozumienia dla innych odmiennych kultur;
inspirować ucznia do zdobywania wiedzy o samym sobie, do refleksji nad własną postawą i życiowymi wyborami;
swoją postawą i zachowaniem dawać dobre świadectwo.

V. ZASADY WSPÓŁPRACY Z RODZICAMI

"Wychowanie to twórczość o przedmiocie najbardziej osobowym –
wychowuje się bowiem zawsze i tylko osobę –
zwierzę jedynie można tresować (...).
Wszystko to, co z natury zawiera się w wychowywanym człowieku,
stanowi tworzywo dla wychowawców, tworzywo,
po które winna sięgać ich miłość.
Do całokształtu tego tworzywa należy także to,
co daje Bóg w przypadku nadnatury, czyli łaski.
Nie pozostawia On bowiem dzieła wychowania,
które jest poniekąd ciągłym stwarzaniem osobowości,
całkowicie i wyłącznie rodzicom,
sam osobiście również bierze w nim udział".^{^[5]}

Współpraca rodziców ze szkołą oparta jest na zasadzie wzajemnej lojalności, zaufania i poszanowania kompetencji i obejmuje:

spotkania rodziców z dyrektorem i nauczycielami,
wspólne tworzenie koncepcji wychowawczej szkoły,
działalność Rady Rodziców
udział rodziców w życiu szkoły (uroczystości, imprezy szkolne, wyjazdy),
organizowanie i współorganizowanie wycieczek,
przyjmowanie uczniów w ramach wymiany międzyszkolnej,
angażowanie do prac na rzecz szkoły oraz uczestnictwa w inicjatywach organizowanych przez szkołę.

Rodzice powinni być w stałym kontakcie z nauczycielem-wychowawcą poprzez uczestniczenie w zebraniach, konsultacjach, prelekcjach poświęconym zagadnieniom wychowawczym, czytanie strony internetowej szkoły. Kontakt z rodzicami odbywa się również przez dziennik elektroniczny.

[1] Jan Paweł II, Przemówienie do katechetów, nauczycieli i uczniów, Włocławek 6. 06. 1991r.
[2] Jan Paweł II, Przemówienie na Anioł Pański, 22. 10. 1978r.
[3] Jan Paweł II, Przemówienie do młodych, Częstochowa 18. 06. 1983r.
[4] Jan Paweł II, Homilia wygłoszona podczas Mszy Św, Łowicz 14. 06. 1999r.
[5] Jan Paweł II, List do rodzin z okazji Roku Rodziny, Kraków 1994r.